
در روایت آمده است که: خداوند متعال به یکی از صدیقین وحی :«بندر بین آفریدگانم، بندگانی دارم که دوستدار من هستند و من نیز دوستدارشان می باشم،مشتاق که من هستند و من نیز مشتاقشان هستم، به یاد من می باشند و من نیز به یاد آنانم، بهمن می نگرند و من نیز به آنها می نگرم، پس اگر تو نیز در راه آنان قدم برداری، دوستت خواهم داشت، و اگر از راه آنان منحرف گردی، مجازاتت می کنم.»آن شخص عرض کرد: « آنها در طول روز، همانگونه که چوپانی دلسوز مراقب گله اش است، مراقب سایه اند و منتظر فرارسیدن شب می باشند و همانند ...
ادامه مطلب