با مطالعه ی منابع دینی می بینیم که خداوند متعال دو چیز را به خود نسبت می دهد و برای خود می داند: «ماه رجب» و «روزه»!
درباره ی ارزش ماه رجب خداوند متعال در حدیث قدسی می فرماید:
جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ (رَجَبَ) حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ بِي ؛ ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده ام ؛ هر كس به آن چنگ زند ، به وصال من رسد . (۱)
و همپنین پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله می فرماید: رجب ماه گرامی خدا است که در آن، باران رحمتش را بر سر و روی بندگانش می ریزد. (۲)
درباره ی ارزش روزه نیز می فرماید: خداوند می فرماید: روزه از آنِ من است و من، خود پاداش آن را می دهم. (۳)
وقتی خدای مهربان ماه زیبای رجب را ماه خود می نامد و نیز روزه را برای خود می داند، طبیعی است که بین این دو پدیده ی الهی، ارتباطی عمیق باشد. آری چنین است که روزه در ماه مبارک رجب فضیلتی باورنکردنی دارد!
حضرت پیامبر (صلی الله و علیه و آله) درباره ی روزه ی ماه رجب می فرماید: هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، خشنودى عظیم خدا را به دست آورده، خشم الهى از او دور مى شود، و درهاى جهنّم به روى او بسته خواهد شد! ( ۴ )
نیز می فرماید: اگر به روزه دار ماه رجب به اندازه ی گستره ی زمین طلا داده شود، برتر از روزه اش نخواهد بود. پاداش این روزه با هیچ اجر دنیوی کامل نمی شود. ( ۵ )
منابع:
- اقبال الاعمال ج ۳ص ۱۷۴
- عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، ج ۲، ص ۷۱
- مصباح الشریعه، ص ۱۳۶: «قال تعالی الصوم لی و انا اجزی به».
- مفاتیح نوین، به نقل از اقبال، ص ۶۳۴
- امالی صدوق، ص ۵۳۴